W tym roku mija ćwierć wieku od śmierci największej spośród polskich i światowych himalaistek, Wandy Rutkiewicz. Swoistym muzycznym hołdem dla jej osiągnięć stała się króciutka EP-ka wydana przez Ewę Landowską w 2016 roku. Wzbogacona o zdjęcia autorskie oraz reprodukcje obrazów Henryka Wańka przybiera kształt kolekcjonerskiej laurki, którą warto mieć na swojej półce.

SF rządzi się własnymi prawami i autorzy kreując własne światy szukają złotego środka ku oryginalności. Dziś jest to niemal nieosiągalne, wątki się powielają i tworzą swoisty miszmasz. S. J. Kincaid zapożycza, miesza i proponuje kolejne rozwiązania dla dystopijnej młodzieżówki.

Mauzoleum poległych obrazów. Taka była pierwsza myśl, która nasunęła mi się po wejściu na wystawę malarstwa Sempolińskiego. I nawet nie można powiedzieć, że pomieszczenie ma ponury wystrój: wszystko pomalowano na biało, więc żadne kolory ani formy na ścianach nie przeszkadzają w odbiorze dzieł. Ale same obrazy mają dość mroczny wygląd.

Nominowany do Oskarów w sześciu kategoriach film z Casey’em Affleckiem w roli głównej można zobaczyć w zaledwie 10 kinach w Polsce. Już wkrótce „Manchester by the Sea” będzie się mogło pochwalić zasłużonymi statuetkami z rewelacyjnym młodszym Affleckiem na czele. Na pozór prosta historia zostaje w widzach na bardzo długi czas.

Wystawa “Szkoda wyrzucić” eksploruje tematykę japońskiego designu. Skrupulatnie opisany temat, przedstawiony z rozwagą i według ustalonego porządku - tak chyba najkrócej można opisać ekspozycję. Na sali czeka na nas surowa aranżacja połączona z przepięknymi przykładami japońskich opakowań.

Mówię do mojego małego człowieka: chodź, zrobimy sałatkę! Macha rękami zadowolona, chichra się wniebogłosy. Rozrzucam więc kartonowe owoce, a ona zaczyna ucztę. Tu ciamknie, to poliże, tu przygryzie. A gdzieś, pomiędzy śliwką a morelką, może zapamięta, że owoce mają nie tylko doskonały smak, ale też nazwę...

Drodzy rodzice, czy Wasze dzieci interesują się fizyką, inżynierią, lubią majsterkować i dowiadywać się nowych rzeczy o otaczającym świecie? Jeśli tak, Franek Einstein będzie dla nich wspaniałym kumplem do zabawy. A jeśli nie – przygody tego sympatycznego chłopca, i łatwość, z jaką tłumaczy trudne zagadnienia, staną się fascynującym początkiem naukowej wędrówki.

Zdrada, szaleństwo, zemsta - wydawałoby się, że książka Margaret Atwood ma w sobie wszystko, by powieść aż kipiała od emocji. Niestety, lektura “Czarci pomiot” okazała się sporym rozczarowaniem. Choć napisana poprawnie, jej akcja potyka się o nieistotne szczegóły i przedłużane dywagacje.